Jólin eru hátíð ljóss og friðar og þó flest sé með öðrum hætti í aðdraganda jólanna þetta árið hjá velflestum þá er er engin skortur á ljósum og vonandi friði í hjarta hjá sem flestum okkar.
Breyttir tímar
Í nýju heimkynnunum mínum, Pézenas í suður Frakklandi, hefur undirbúningur verið með lágstemmdari hætti en venjan er og finnst mér það miður því ef marka má myndir frá fyrri árum hér í bænum þá er Aðventan sannkölluð gleðihátíð. Þó var mjög gaman að labba í bænum núna um helgina. Hinn aldagamli laugardags markaður á aðalgötunni var haldinn samkvæmt venju og svo núna síðasta sunnudag fyrir jól var mikið um að vera í miðbænum. Ljósasýning þegar rökkvaði, tónlist spiluð í hátölurum, götulistamenn á ferðinni og skemmtilegar fígúrur til að kæta börn og fullorðna, meira segja er hringekja núna við torgið fyrir yngstu börnin. Markaðsborð á aðalgötunni með heimalagað góðgæti og handverk, allar búðir opnar og mikið af fólki og mjög mikið af börnum. Sannkölluð fjölskyldustemning og áberandi gleði fannst mér og aldrei verður maður svo gamall að gleðjast ekki með börnunum yfir öllu því sem fyrir augu ber. Auðvitað var boðið upp á góðgæti við hæfi fyrir alla aldurshópa, undirrituð gæddi sér á heitri jólaglögg á röltinu og gat oft á tíðum ekki annað en hlegið með samferðafólkinu, þó ég hafi verið ein á ferð!
Kirkjan og bænin
Ég lagði leið mín í gömlu fallegu kirkjuna í miðbænum og tók nokkrar myndir, kveikti á kerti og bað fyrir ástvini sem er að heyja harða baráttu við krabbamein. Ekki veit ég hvort Guð heyri betur í manni í kirkju, held ekki, en bænin er oft sögð lika til að sefa mann sjálfan, ég leyfði nokkrum tárum að falla, það er allt í lagi það þekkir mig enginn hér hugsaði ég.
Þegar út var komið var gott að sjá barnamergðina káta og glaða að dilla sér við tónlist og allir blessuðu hundarnir sem allir sem einn hegðuðu sér af stakri prýði.
Einn er ekki það sama og að vera einmana
Jólin koma og það getur verið besti tími ársins, ég kvíði ekki einverunni, hef upplifað að vera með fólki og samt verið einmana, ég hef verið skilin eftir ein og upplifað sársauka við það. En ég hef lært að það er ekkert sama sem merki á milli einveru og einmanaleika.
Það er margs að sakna en líka margt sem ég hlakka til, þannig er lífið og mér er að lærast það að gera gott úr mínum aðstæðum. Að lifa í núinu, núvitund er það sem svo margir vilja efla með sjálfum sér, sum okkar höfum nú verið á því rófinu lengi, að taka eftir smáatriðunum, litlu hlutunum, fegurðinni í því smáa og iðka þakklæti, það er allt saman góð æfing fyrir hugarró.
Lífsins mestu lystisemdir eru nefnilega oft það eitt, að njóta augnabliksins og alls þess sem það hefur upp á að bjóða og jólin eru ekkert meira en það og ef jólin eru í hjartanu þá geturðu haldið jól hvar sem er með hverjum sem er, líka með sjálfum þér.
Er með þér í bæninni ❤❤
Og er sammála þér um einmannakennd eða það að vera einn ( munur á “ensom og være alene”) . Kann vel við mig, bæði í mínum eigin félagsskap og með fólki. Gott eiginlega að reyna hvort tveggja.
Njóttu tímans þarna min kæra. Gaman að sjá myndirnar þínar og lesa það sem þér liggur á hjarta.
Takk fyrir fallegan pistil og myndir.
Takk fyrir skemmtilegar myndir óska þér Gleðilegra jóla og hafðu það sem allra best.